کمبود امکانات و فقر باعث حاشیه نشینی بیش از 56 هزار نفر در اطراف شهر چابهار شده و وضعیت بهداشتی نیز در این بخش های بسیار بد می باشد.

سیستان و بلوچستان محرومترین استان ایران است و بیشترین جمعیت حاشیهنشین را دارد؛ از جمعیت 2 میلیون و هفتصد هزارنفری سیستان و بلوچستان، 500 هزار نفر در سکونتگاههای غیررسمی و حاشیه شهرها زندگی میکنند. زابل، زاهدان، چابهار، کنارک و ایرانشهر عمدهترین نقاط حاشیهنشین سیستان و بلوچستان هستند و در میان اینها، زاهدان با 270 هزارنفر جمعیت حاشیهنشین، بیشترین جمعیت حاشیهنشین سیستان و بلوچستان را در خود جای داده است.
سرعت رشد حاشیهنشینی چابهار در ایران بیسابقه است
اما از میان شهرهای حاشیهنشین سیستان و بلوچستان، چابهار جایگاه ویژهای دارد؛ از جمعیت 112 هزار نفری شهر چابهار 56 هزارنفر، یعنی نصف جمعیت در حاشیه شهر زندگی میکنند؛ به گواه مدیران محلی، استانی و کشوری چابهار بالاترین جمعیت حاشیهنشین کشور نسبت به جمعیتش را دارد؛ علاوهبر آن الگوی زیست حاشیهنشینی و سرعت رشد حاشیهنشیان چابهار در ایران بیسابقه است.
رئیس شورای اسلامی شهرستان چابهار میگوید: چابهار به واسطه خشکسالیهای بیسابقه سیستان و بلوچستان دارای بالاترین رشد جمعیت در ایران است. معینالدین سعیدی در گفتوگو با تسنیم میافزاید: خشکسالیهای سیستان و بلوچستان و به ویژه منطقه بلوچستان، خسارتهای میلیاردی به باغات میوههای گرمسیری و عمدتاً موز و انبه چابهاریها وارد کرده و بیش از 80 درصد دامهای روستاییان در سالهای اخیر از دست رفتهاند.
وی تصریح میکند: خشکسالی به قدری بوده که بخش "دشتیاری" چابهار که یکی از بزرگترین بخشهای ایران با بیش از 100 هزار نفر جمعیت است و در سالهای نه چندان دور به خاطر پرورش میوههای گرمسیری به هندوستان کوچک شهره بوده هماکنون به خاطر خشکسالیهای بیسابقه و فراگیر به " دشت بییار " میان محلیها شهرت پیدا کرده است.